¡Mucho gusto!

¡Bienvenido al Mundo Hispánico!

25 de novembro de 2007

Você sabe qual é o melhor período para visitar a Espanha?

Os melhores meses para visitar Espanha são Abril, Maio, Junho e Setembro (mais Abril e Outubro no Sul). Durante este período está bom tempo, evitando o calor que pode ser excessivo no Verão e o amontoamento de turismo espanhol e internacional. No entanto, há zonas de Espanha nas quais está bom tempo praticamente todo o ano. O Inverno na costa sul e sudeste é suave e o calor de Verão não é tão intenso no noroeste ou nas praias e montanhas do norte.

Um pouco de geografia

A Espanha e Portugal compartem a Península Ibérica, uma área quase quadrada no último canto do sudoeste da Europa. A Espanha ocupa 80% da península e tem quase 505.000 km quadrados o que a converte no país maior da Europa de Oeste, depois da França. Mais de metade do país está sobre planaltos e há cinco sistemas montanhosos importantes. Com uma altura média de 650 m, é o país mais alto da Europa depois da Suíça. A paisagem é muito variada, desde o deserto de Andaluzia até à terra úmida e verde da Galiza, desde as planícies de Castilla-La-Mancha queimadas pelo sol no Verão até aos Picos da Europa e os Pirineus cobertos de neve. O ponto mais alto é o Pico del Teide (Tenerife) de 3.719 m. As Ilhas Canárias, situadas no Oceano Atlântico a oeste de Marrocos, formam uma comunidade autônoma que pertence a Espanha.

Dados para viajantes

A Espanha, em conjunto com a Áustria, Bélgica, França, Alemanha, Itália, Luxemburgo, Holanda, Suécia, Dinamarca, Finlândia, Grécia e Portugal, formam parte dos países do Acordo Shengen, que estabelece a abolição das fronteiras físicas entre os estados membros. Os cidadãos dos E.U.A., Canadá, Austrália, Nova Zelândia, Israel e Japão são os que podem entrar em Espanha como turistas até 90 dias. Os que possuam passaportes da União Européia podem entrar e sair quando queiram. Eletricidade: 220V, 50 Hz. Pesos e medidas: Sistema métrico. Turismo: 51 milhões de visitantes por ano.

Paella de Valencia

A "paella" é talvez o prato mais conhecido da rica e variada gastronomia espanhola. A origem da paella, como também a de todos os pratos da cozinha popular de cada zona, não é mais do que a junção dos elementos que cada povo tinha à sua volta. Na zona de Valencia há uma rica zona de horta com verduras frescas, assim como frangos e coelhos para o consumo familiar e existe uma zona de arrozais. Além disso se a isso juntarmos o marisco e o peixe na zona mais costeira, bem como o azeite próprio desta região, teremos todos os ingredientes necessários para que se realizem a maioria das paellas clássicas. Os dois tipos de paella mais populares são a paella valenciana, uma combinação de arroz, frango, coelho, tomate, feijão verde e açafrão e a paella de marisco, que é feita com arroz e produtos do mar como os chocos, calamares, mexilhões, gambas, lagostins, lagosta, amêijoa, alho, azeite, tomate, colorau e açafrão. Há muitos mais pratos elaborados com arroz, como o arroz de frango (arroz con pollo) ou o arroz escuro (arroz negro) que é feito com a tinta negra dos calamares. Normalmente a paella cozinha-se num tacho próprio (paellera) ou sertã plana, larga e pouco funda e na maioria dos restaurantes preparam-na para um mínimo de duas pessoas.

15 de novembro de 2007

Paella

PAELLA INGREDIENTES: 1 taza de aceite 4 dientes de ajo 2 cebollas 4 tomates 1 ají morrón 1 pollo 1/4 k. de salchichas 1/2 kilo de arvejas 2 dedales de azafrán 1/2 kilo de merluza mejillones, almejas, langostinos y calamares 500 gs de arroz hierbas aromáticas 2 litros de caldo Sal y pimienta PREPARACIÓN: Dorar en aceite los ajos y la cebolla picados, agregar los tomates picados, agregar el azafrán, las hierbas aromáticas, los calamares y las salchichas en trocitos, las presas del pollo y el pescado (que se saltean aparte antes), las arvejas y salpimentar. Agregar el caldo y dejar hervir un ratito. Agregar el arroz y dejarlo cocinar. Incorporar por último los langostinos limpios, los mejillones ya preparados, las almejas y el morrón, y dejar hervir a fuego lento hasta que el arroz esté a punto. Agregar más caldo, pues tiene que quedar jugoso. http://www.wikilearning.com/paella-wkccp-7224-105.htm

Cocina Española - Hum...

La cocina española es rica en salsas sobre la base de cebollas, tomates ajíes; cazuelas y guisos de pescados, mariscos y legumbres secas como porotos, garbanzos, lentejas, platos sobre la base de todo tipos de carnes, chacinados y embutidos caseros de elaboración característica; así como preparaciones con quesos de fabricación local; el uso en sus comidas del aceite de oliva, y el acompañamiento de buenos vinos.

28 de outubro de 2007

Castelhano ou espanhol?

A polêmica que gira em torno desses dois termos - castelhano e espanhol - hoje se considera superada.
Tema que gera uma das maiores dúvidas em relação à língua de Cervantes, de Borges, de Gabriel García Márquez e de quase 400 milhões de pessoas, os termos espanhol e castelhano costumam ser usados indiscriminadamente por muitas pessoas que talvez desconheçam os motivos da preferência (política? ideológica?) por uma ou outra palavra ao longo da história.
E por falar em história, tem caráter histórico o termo castelhano, que surgiu devido ao dialeto falado na região de Castilla (Castela, na Espanha) durante a Idade Média. Esse dialeto, de origem latina, foi o precursor do idioma espanhol.
O termo espanhol, porém, é mais recomendável porque não dá margem à ambigüidade e se refere de um modo amplo à língua; além disso, é a denominação usada internacionalmente ("spanish" - inglês, "espagnol" - francês, "spanisch" - alemão, "spagnolo" - italiano, etc.).
Por outro lado, alguns nativos de regiões diversas crêem que o termo "castelhano" é mais apropriado por não vincular-se ao território espanhol.
Essa preferência não ocorre somente nos países de língua espanhola da América Latina. Ela ocorre também no próprio interior da Espanha, pois, em determinadas regiões, como a do País Basco, Galícia e Catalunha, também são consideradas oficiais as línguas euskera, gallego e catalán.
Veja uma amostra de tamanha diversidade lingüística da Espanha nos textos publicados por jornais espanhóis referentes à previsão do tempo.
Español o castellano Lluvia en el Sur y en Canarias. Probables lluvias en el litoral mediterráneo andaluz. Habrá nieblas en la Meseta Central y en el Valle del Ebro. Tiempo soleado en el norte con un ligero ascenso térmico. Lluvia en Canarias (El País).
Catalán Stat del cel: cel serè o poc ennuvolat en conjunt durant tot el dia. A la Depressió Central hi haurà estrats baixos durant les hores centrals de la jornada que podran deixar el cel mig ennuvolat, tot i que aniran s'aniran trencant a la tarda (El Periódico).
Gallego Galicia continuará baixo influencia anticiclónica, con anticiclón centrado en Europa Central. Con esta situación agárdanse ceos con pouca nubosidade en xeral. As temperaturas mínimas sufrirán un descenso entre lixeiro e moderado, habendo xeadas xeneralizadas no interior de Galicia; as temperaturas máximas continuarán sen cambios significativas. Os ventos soprarán frouxos, de compoñente sur (La Voz de Galicia).
Euskera Datozen orduetan barnealdeko zenbait lekutan lainoa iraunkor mantenduko da, baina gainontzeko lekuetan zerua urdin egongo da eta eguzkiak giroa apur bat epeldu egingo du. Gaurko tenperatura maximoak kostaldean 10-11 ºC ingurukoak izan dira eta barnealdeko leku gehienetan 5-7 ºC ingurukoak. Goiz-lainoa iraunkor mantendu den lekuetan termometroak 0-1 ºC inguruko maximoak neurtu ditu (Deia).
Fonte: Claudine U. Whitton é professora de espanhol do Colégio Sidarta.

7 de outubro de 2007

Gabriel García Márquez

Gabriel José de la Concordia García Márquez es un periodista, editor y escritor colombiano nacido en el caserío de Aracataca (Magdalena), el 6 de marzo de 1927; es conocido familiarmente como Gabo. Según el laudatorio de la Academia Sueca obtuvo el Premio Nobel de Literatura en 1982 "por sus novelas e historias cortas, en las que lo fantástico y lo real son combinados en un tranquilo mundo de imaginación rica, reflejando la vida y los conflictos de un continente". Su novela más reconocida internacionalmente es Cien años de soledad. También ha incursionado en el cine, principalmente como guionista.
Wikipedia - La Enciclopedia Libre

Cien Años de Soledad

Cien años de soledad es una novela del escritor colombiano Gabriel García Márquez, quien obtuvo el Premio Nobel de Literatura en 1982, y es considerada una obra maestra de la literatura hispanoamericana y universal. Es una de las obras más traducidas y leídas en español. Considerada la segunda obra más importante, después del Quijote de la Mancha, de la lengua castellana, durante el IV Congreso Internacional de la Lengua Española celebrado en Cartagena, Colombia, en marzo de 2007. La novela fue publicada en Buenos Aires Argentina en 1967 por la Editorial Sudamericana con un tiraje inicial de 8.000 ejemplares; hasta la fecha se han vendido más de 30 millones de ejemplares y ha sido traducida a 35 idiomas.

28 de setembro de 2007

Machu Picchu

De la desocupación al descubrimiento
Todo indica que la ciudadela de Machu Picchu fue rápidamente deshabitada luego de 1540, cuando los españoles, en campaña contra los incas rebeldes de Vilcabamba, comenzaron su penetración en tierras cusqueñas. Vilcabamba está en la zona y es por ello que Hiram Bingham y sus contemporáneos del Cusco pensaron que se trataba de la "ciudad perdida" que sirvió de refugio a los célebres guerreros que mantuvieron la resistencia incaica hasta 1572, cuando el último de ellos, el inca Tupac Amaru, fue apresado y decapitado. Picchu fue encomendado inicialmente a Hernando Pizarro y después a un tal Arias Maldonado, también en el siglo XVI. En 1565, cuando aún estaba vivo en Vilcabamba el inca Sayri Tupaq, muchos pueblos de la zona ya estaban deshabitados, según consta en una relación que publicó el historiador Richard Pietschmann en 1910 y que cuenta que Diego Rodríguez de Figueroa durmió en un despoblado situado sobre el camino que conducía a Picchu, este último probablemente también deshabitado. En esos tiempos la momia del Inca ya había sido secuestrada por los españoles para ser llevada a Lima. Unos años más tarde, en 1568, los caciques de Picchu declararon que los pueblos y las tierras que allí se cultivaban eran "para sus sacrificios y cerimonias de los cuerpos muertos" y que habían sido abandonados desde hacía más de 30 años atrás.

27 de setembro de 2007

Biografía de Pablo Neruda

Pablo Neruda(1904-1973) Neftalí Ricardo Reyes Basoalto (quien escribiría posteriormente con el seudónimo de Pablo Neruda) nació en Parral el año 1904, hijo de don José del Carmen Reyes Morales, obrero ferroviario y doña Rosa Basoalto Opazo, maestra de escuela, fallecida poco años después del nacimiento del poeta. En 1906 la familia se traslada a Temuco donde su padre se casa con Trinidad Candia Marverde, a quién el poeta menciona en diversos textos como Confieso que he vivido y Memorial de Isla Negra con el nombre de Mamadre. Realiza sus estudios en el Liceo de Hombres de esta ciudad, donde también publica sus primeros poemas en el periódico regional La Mañana. En 1919 obtiene el tercer premio en los Juegos Florales de Maule con su poema Nocturno ideal. En 1921 se radica en Santiago y estudia pedagogía en francés en la Universidad de Chile, donde obtiene el primer premio de la fiesta de la primavera con el poema La canción de fiesta, publicado posteriormente en la revista Juventud. En 1923, publica Crepusculario, que es reconocido por escritores como Alone, Raúl Silva Castro y PedroPrado. Al año siguiente aparece en Editorial Nascimento sus Veinte poemas de amor y una canción desesperada, en el que todavía se nota una influencia del modernismo. Posteriormente se manifiesta un propósito de renovación formal de intención vanguardista en tres breves libros publicados en 1926: El habitante y su esperanza ; Anillos (en colaboración con Tomás Lagos) y Tentativa del hombre infinito. En 1927 comienza su larga carrera diplomática cuando es nombrado cónsul en Rangún, Birmania. En sus múltiples viajes conoce en Buenos Aires a Federico García Lorca y en Barcelona a Rafael Alberti. En 1935, Manuel Altolaguirre le entrega la dirección a Neruda de la revista Caballo verde para la poesía en la cual es compañero de los poetas de la generación del 27. Ese mismo año aparece la edición madrileña de Residencia en la tierra. En 1936 al estallar la guerra civil española, muere García Lorca, Neruda es destituido de su cargo consular, y escribe España en el corazón. En 1945 obtiene el premio Nacional de Literatura. En 1950 publica Canto General, texto en que su poesía adopta una intención social, ética y política. En 1952 publica Los versos del capitán y en 1954 Las uvas y el viento y Odas elementales. En 1958 aparece Estravagario con un nuevo cambio en su poesía. En 1965 se le otorga el título de doctor honoris causa en la Universidad de Oxford , Gran Bretaña. En octubre de 1971 recibe el Premio Nobel de Literatura. Muere en Santiago el 23 de septiembre de 1973 . Póstumamente se publicaron sus memorias en 1974, con el título Confieso que he vivido.

24 de setembro de 2007

¡ QUEDA PROHIBIDO !

¡ QUEDA PROHIBIDO !
Queda prohibido llorar sin aprender, levantarte un día sin saber que hacer, tener miedo a tus recuerdos.
Queda prohibido no sonreír a los problemas, no luchar por lo que quieres, abandonarlo todo por miedo, no convertir en realidad tus sueños.
Queda prohibido no demostrar tu amor, hacer que alguien pague tus deudas y el mal humor.
Queda prohibido dejar a tus amigos, no intentar comprender lo que vivieron juntos, llamarles solo cuando los necesitas.
Queda prohibido no ser tú ante la gente, fingir ante las personas que no te importan, hacerte el gracioso con tal de que te recuerden, olvidar a toda la gente que te quiere.
Queda prohibido no hacer las cosas por ti mismo, no creer en Dios y hacer tu destino, tener miedo a la vida y a sus compromisos, no vivir cada día como si fuera un ultimo suspiro.
Queda prohibido echar a alguien de menos sin alegrarte, olvidar sus ojos, su risa, todo porque sus caminos han dejado de abrazarse, olvidar su pasado y pagarlo con su presente.
Queda prohibido no intentar comprender a las personas, pensar que sus vidas valen mas que la tuya, no saber que cada uno tiene su camino y su dicha.
Queda prohibido no crear tu historia, no tener un momento para la gente que te necesita, no comprender que lo que la vida te da, también te lo quita.
Queda prohibido no buscar tu felicidad, no vivir tu vida con una actitud positiva, no pensar en que podemos ser mejores, no sentir que sin ti este mundo no sería igual.
Pablo Neruda